ნინი ნიკოლაიშვილი 11 წელია, რაც ქალაქ ბათუმში შრომობს. თავისი შემოსავლით ზრუნავს ოჯახზე, იხდის ქირას. წელს, მსგავსად ათასობით სხვა მოქალაქისა, ბინა გაუძვირეს – შემოსავალი კი, იგივე დარჩა. ნინი, სახელმწიფოს საბინაო პოლიტიკის, ახალგაზრდების მხარდაჭერის პროგრამების არარსებობისა და არსებული ეკონომიკური პოლიტიკის შედეგად, იძულებულია წავიდეს შორს ოჯახისგან, უცნობ ქვეყანაში სამუშაოდ.

“ჩვენ ვეღარ ვიხდით იმდენს, რამდენსაც სხვა ქვეყნის წარმომადგენლები.. გადავწყვიტე ცხოვრებაში პირველად, რომ უნდა წავიდე და უნდა გავაკეთო სხვა ქვეყანაში რაღაც, იმიტომ რომ სხვა გზა არ არის, აქ უნდა იცხოვრო იმისთვის რომ გადაიხადო გადასახადები, ქირა და ბანკი.”